طعم زندگی

طعم زندگی، طعم محبت است.

طعم پیمان و وفاست.

طعم ایمان و توکل به خداست.

طعم یکرنگی و صفاست.

طعم همدلی و همراهی است.

طعم تعاون و همکاری است.

طعم صبر و بردباری است.

طعم مدارا و سازگاری است.

طعم گذشت و فداکاری است.

طعم زیبایی و زیبابینی است.

طعم امضای تقدیر و رضایتمندی است.

طعم نشاط و شادمانی است.

طعم شکفتن و شکوفایی است.

طعم مودت و رحمت است.

طعم انس و آرامش است.

طعم گل گفتن و گل شنیدن و گل بودن و گل دیدن است.

و چه زیباست زندگی!

ولایت پذیری

ماءمون رقى نقل مى کند:
روزى خدمت امام صادق علیه السلام بودم ، سهل بن حسن خراسانى وارد شد، سلام کرده ، نشست . آن گاه عرض کرد:
– یابن رسول الله ، امامت حق شماست زیرا شما خانواده راءفت و رحمتید، از چه رو براى گرفتن حق قیام نمى کنید، در حالى که یکصدهزار تن از پیروانتان با شمشیرهاى بران حاضرند در کنار شما با دشمنان بجنگند!
امام فرمود:
– اى خراسانى ! بنشین تا حقیقت بر تو آشکار شود.

به کنیزى دستور دادند، تنور را آتش کند. بلافاصله آتش تنور افروخته شد، به طورى که شعله هاى آن ، قسمت بالاى تنور را سفید کرد.
به سهل فرمود:
– اى خراسانى ! برخیز و در میان این تنور بنشین !
خراسانى شروع به عذر خواهى کرد و گفت :
– یابن رسول الله ! مرا به آتش نسوزان و از این حقیر بگذر!
امام فرمود:
– ناراحت نباش ! تو را بخشیدم .
در همین هنگام ، هارون مکى ، در حالى که نعلین خود را به دست گرفته بود، با پاى برهنه وارد شد و سلام کرد. امام پاسخ سلام او را داد و فرمود:

این 11 زن به بهشت نمیروند

امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
من و فاطمه به محضر مبارک رسول خدا (صلی الله عله و آله) مشرف شدیم و او را در حالی که شدیدا گریه میکرد مشاهده نمودیم به او گفتم:
پدر و مادرم به فدایت، چه چیزی شما را به گریه واداشته است؟ حضرت فرمود:

ای علی در شب معراج که به آسمان رفتم، زنان امت خود را در عذاب شدید دیدم به طوری که آنها را نشناختم. از همین رو برای آنچه از شدت عذاب آنها دیدم گریان هستم بعد فرمود:
1-زنی را دیدم که او را به موهایش آویزان کرده بودند، و مغز سرش می جوشید.
2-زنی را دیدم که به زبانش آویزان بود، و حمیم در حلق او می ریختند.
3-زنی را دیدم که گوشت بدنش را می خورد و آتش از زیر آن زبانه می کشید.
4-زنی را دیدم که دو پایش به دستهایش بسته و بر او مارها و عقربها مسلط بودند.

هارون و علی (ع)

رسول اکرم (ص) برای غزوه تبوک از مدینه خارج می شدند، امیرمومنان علی (ع) را درمیان قوم خویش در مدینه بعنوان خلیفه و جانشین معرفی کرده و در وصف ایشان فرمودند: آیا راضی نیستی که جایگاه تو برای من چون جایگاه هارون برای موسی باشد. البته در برخی از روایات برادران اهل سنت لین عبارت نیز در ادامه ی حدیث بیان شده است:

«الا انک لیس بنبی انه لا ینبغی لی ان اذهب الا و انت خلیفتی» (کنزالعمال 606/11 حدیث 32931)

ای علی تو تمام مقامات هارون نسبت به موسی را داری مگر نبوت، بدان سزاوار نیست که من بروم مگر آنکه تو خلیفه ی من باشی.

ما زمانی که به قرآن کریم مراجعه می کنیم به درستی می یابیم که هارون برای موسی منزلت و جایگاه های فراوانی داشته است:

احترام به والدین

سید بن طاووس می گوید :

من وصیت کرده ام قبرم را پایین پای والدینم قرار دهند با این کار خواستم که مادامی که در قبر هستم سرم پایین پای پدر ومادرم باشد زیرا خداوند متعال می فرماید :

« واخفض لهما جناح الذل من الرحمة پر وبال تواضع خویش را از مهربانی و لطف نزدشان (والدین ) بگستران » اسراء 23 ....

فوائد الرضویه ص 337 – سیمای فرزانگان ص 106

باز شدن ابواب گناه!

 کنز خفی الهی، آیت‌الله مولوی قندهاری تعبیر بسیار عالی را داشتند. ایشان می‌فرمودند: به نظر می‌رسد اتفاقاً گاهی برای انسانی که می‌خواهد به سمت پروردگار عالم برود و قرب الهی را بگیرد، ابواب ذنب، معاصی و محارم (حرام‌ها) بیشتر باز می‌شوند. این‌جاست که شما باید مراقبه و اجتناب کنید. اجتناب یعنی راه باز است، راحت هم می‌توانید گناه کنید.

آشیخ رجبعلی خیاط راحت می‌توانست گناه کند. منزل خالی بود، اما خودش می‌گوید: وقتی آن دختر به من اعلان کرد، وحشت کردم و از منزل فرار کردم.

ابن‌سیرین جوانی بود که خدا جمال زیبا به او داده بود، ولی مقاومت کرد. شاگرد بزاز بود. آن‌قدر شهوت بر آن زن غلبه کرده بود که هر روز می‌رفت، پارچه می‌خرید و هر بار شعله شهوت او زیادتر می‌شد. یک روز رفت، چند طاقه پارچه ‌خرید - شیطان هم حمایت و کمکش ‌کرد - گفت: من نمی‌توانم بیاورم، بده شاگردت بیاورد. خودش به منزل رفت تا خود را مهیا کند.

ابن‌سیرین آمد، درب را زد، زن ‌گفت: پارچه‌ها را داخل بیاور. همین که داخل آمد، زن درب را بست و خود را در مقابل ابن سیرین با بی‌حیایی برهنه کرد و اعلان کرد که اگر با من نباشی فریاد می‌زنم که این می‌خواست با من عمل منافی عفت انجام دهد.

ابن‌سیرین چه کند؟! گناه جلوی او ظاهر شده است. این‌جاست که «اجْتِنَابُ الْمَعَاصِی» معنا می‌دهد. او توکل به خدا کرد و از پروردگار عالم یاری ‌خواست و به ظاهر اعلان کرد که من میروم تا آماده شوم. به بیت‌الخلاء رفت، در آنجا از آن کثافات بر‌‌داشت – چون در قدیم چاهی نبود و آن‌ها را برای کود حیوانی بر می‌داشتند- و به سر و صورت و لباس خود مالید. وقتی بیرون ‌آمد، زن دید آن جمال زیبا به کثافات انسانی متعفن شده است، در را باز ‌کرد و گفت: برو گمشو بیرون!

وجود انسان هایی قبل از ما

وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ (30)

و ( به یاد آر ) وقتی که پروردگارت فرشتگان را فرمود که من در زمین خلیفه ای خواهم گماشت ، گفتند: آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خونها بریزند و حال آنکه ما خود تو را تسبیح و تقدیس می کنیم؟! خداوند فرمود: من چیزی ( از اسرار خلقت بشر ) می دانم که شما نمی دانید.

And (remember) when your Lord said to the angels: "Verily, I am going to place (mankind) generations after generations on earth.'' They said: "Will You place therein those who will make mischief therein and shed blood, ـ while we glorify You with praises and thanks and sanctify You.'' He (Allah) said: "I know that which you do not know.'')

چگونه کفر می ورزید؟

کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْیاکُمْ ثُمَّ یُمیتُکُمْ ثُمَّ یُحْییکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (28)

چگونه کافر می شوید به خدا و حال آنکه مرده بودید و خدا شما را زنده کرد و دیگر بار بمیراند و باز زنده کند و عاقبت به سوی او باز گردانده می شوید؟!

"How can ye reject the faith in Allah?- seeing that ye were without life, and He gave you life; then will He cause you to die, and will again bring you to life; and again to Him will ye return."

چقدر خدا مهربونه...

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هادُوا وَ النَّصاری‏ وَ الصَّابِئینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ (62)

«هر یک از مسلمانان و یهود و نصاری و صابئان ( پیروان حضرت یحیی ) که از روی حقیقت به خدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکاری پیشه کند، البته آنها از خدا پاداش نیک یابند و هیچ گاه بیمناک و اندوهگین نخواهند بود.»

Indeed, those who believed and those who were Jews or Christians or Sabeans [before Prophet Muhammad] - those [among them] who believed in Allah and the Last Day and did righteousness - will have their reward with their Lord, and no fear will there be concerning them, nor will they grieve.

ا لیس الله...

أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ وَ یُخَوِّفُونَکَ بِالَّذینَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (آیه 36، سوره زمر)

آیا خداوند برای ( نجات و دفاع از ) بنده اش کافی نیست؟! امّا آنها تو را از غیر او می ترسانند. و هر کس را خداوند گمراه کند ، هیچ هدایت کننده ای ندارد!